کاشت مو یک روش پزشکی است که در آن فولیکولهای فعال مو از یک ناحیه از پوست سر به قسمت طاس پیوند میشوند. نتایجی با ظاهر طبیعی ایجاد میکند و میتواند به درمان آلوپسی کمک کند. با این حال، شما باید در مورد عوارض کاشت مو نیز بدانید. به خواندن مقاله ادامه دهید تا همه چیز را در مورد روش کاشت مو و خطرات آن بدانید.
کاشت مو چگونه کار میکند و انواع آن
کاشت مو یک عمل جراحی ترمیم مو است که توسط یک جراح زیبایی مجرب انجام میشود. فولیکولهای فعال مو از پوست سر یا هر قسمت از بدن به قسمتهای طاس پوست سر پیوند میشوند. فولیکولهای فعال مو طبیعیترین موها را در ناحیه طاس تولید میکنند.
دو نوع کاشت مو پیوند واحد فولیکولی (FUT) و استخراج واحد فولیکولی (FUE) وجود دارد:
پیوند واحد فولیکولی (FUT) این روش شامل قرار دادن واحدهای فولیکولی استخراج شده در پوست سر گیرنده است. این نیاز به دقت دارد زیرا پانچهای واحدهای فولیکولی باید درست قرار گیرند. منگنهها نباید بزرگتر از واحدها باشند.
دو نوع کاشت مو پیوند واحد فولیکولی (FUT) و استخراج واحد فولیکولی (FUE) وجود دارد:
پیوند واحد فولیکولی (FUT) این روش شامل قرار دادن واحدهای فولیکولی استخراج شده در پوست سر گیرنده است. این نیاز به دقت دارد زیرا پانچهای واحدهای فولیکولی باید درست قرار گیرند. منگنهها نباید بزرگتر از واحدها باشند.
عوارض کاشت مو
ریزش مو
ریزش بیش از حد مو یکی از عوارض رایج کاشت مو است. به دلیل اختلال عروقی و ضربه جراحی، ناحیه اهداکننده (جایی که فولیکولهای فعال مو استخراج میشود) ممکن است نازک شدن مو را تجربه کند. ریزش مو در استخراج واحد فولیکولی (FUE) نسبت به پیوند واحد فولیکولی (FUT) بیشتر است زیرا گرافت بزرگتر است. علاوهبر این، FUE باعث ریزش دائمی مو میشود، در حالی که FUT ریزش مو را پس از توقف جراحی معکوس میکند.
خون ریزی
چه FUE دریافت کنید چه FUT، قطعاً کاهش مییابد. پزشک اطمینان میدهد که خونریزی حداقل است. با این حال، ممکن است در طول دوران نقاهت بعد از عمل نیز خونریزی داشته باشید.
جای زخم
اسکار یا فولیکولیت استریل در برخی از افرادی که تحت کاشت مو قرار میگیرند شایع است. اسکارها همچنین میتوانند جراحی را قابل مشاهده کنند. در یک مطالعه، 23 درصد از بیماران پس از جراحی ترمیم مو به فولیکولیت استریل مبتلا شدند.
التهاب
لیکن پلانوپیلاریس (LLP) یک اختلال التهابی نادر مو و یک نسخه شدید از فولیکولیت استریل است. حتی میتواند منجر به آلوپسی دائمی و جایگزینی فولیکولهای مو با بافت فیبری اسکار مانند شود.
عفونتها
ممکن است در نزدیکی محل بخیهها عفونت ایجاد شود. کیستهای اپیدرمی نیز ممکن است ایجاد شوند که نیاز به تخلیه گاه به گاه دارند. بهداشت نامناسب پوست سر میتواند منجر به عفونتهای موضعی در ناحیه اهداکننده و گیرنده شود.
درد
کاشت مو یک جراحی تهاجمی است که اگر بیهوشی در دوز مناسب انجام نشود، میتواند باعث درد شود. در طول بهبودی پس از عمل، ممکن است احساس کشش نیز داشته باشید.
تورم
تورم در افرادی که تحت کاشت مو قرار میگیرند شایع است. ممکن است تورم اطراف چشم و پیشانی را تجربه کنید. گاهی اوقات میتواند شدید باشد و چشم را تیرهتر نشان دهد.
خارش
ایجاد دلمه در محل پیوند میتواند باعث خارش شود. با این حال، خارش پوست سر پس از روزهای اولیه جراحی متوقف میشود.
توجه: در صورت استفاده از ماینوکسیدیل، مصرف آن را تا زمان بهبودی قطع کنید.
بی حسی
بیحسی ممکن است به دلیل بیحسی موضعی یا اگر کاشت مو توسط دستهای بیتجربه انجام شود رخ دهد که منجر به آسیب عصبی میشود. هنگامی که بیهوشی از بین می رود، بی حسی کاهش می یابد.
اینها عوارض کاشت مو هستند. با این حال، هنوز کاملاً عرق نکنید. قبل از تصمیمگیری موافق یا مخالف با پزشک خود مشورت کنید. کاری که می توانید انجام دهید این است که بررسی کنید آیا کاندیدای ایدهآل برای کاشت مو هستید یا خیر. برای دانستن بیشتر به پایین بروید.
کاندیدای ایدهآل برای کاشت مو
سن: اگر بالای 25 سال سن دارید، احتمالاً کاندیدای مناسبی برای کاشت مو هستید.
کالیبر/قطر مو: اگر موهای شما دارای قطر ساقه بزرگتر یا کالیبر ضخیمتر باشد، از طریق کاشت مو پوشش متراکمتری خواهید داشت.
تراکم موی اهداکننده: اگر محل اهداکننده دارای 80 واحد فولیکول (FU) در هر سانتیمتر مربع باشد، میتوانید کاشت مو را انتخاب کنید.
درجه طاسی: اگر طاسی شدید باشد، ممکن است کاندیدای ایدهآلی برای کاشت مو نباشید، زیرا فقط میتوان قسمتی از آن را پوشاند.
انتظارات: اگر انتظارات واقع بینانهای از درمان دارید و تحت درمان با ماینوکسیدیل یا سایر داروهای رشد مو هستید، کاندیدای ایدهآل برای کاشت مو هستید.
روشهای مؤثر، جزئی تهاجمی و غیرتهاجمی دیگری برای رشد موهای شما وجود دارد. به گزینههای درمان مو در زیر نگاهی بیندازید.
سایر گزینههای درمان رشد مو
درمان PRP: درمان با پلاسمای غنی از پلاکت یک روش بازسازی کننده برای ریزش مو است. این یک درمان نیمه تهاجمی رشد مو است. پلاکتهای خون شما جدا میشوند و در محل طاسی تزریق میشوند تا به تحریک فولیکولها و رشد مو کمک کنند.
درمان با نور لیزر: درمان با نور لیزر یا لیزر درمانی سطح پایین (LLLT) یک درمان تأیید شده توسط FDA برای ریزش موی مردانه و زنانه (آلوپسی آندروژنیک) است. غیر تهاجمی و بدون درد است.
توجه: برای داشتن یک رژیم غذایی متعادل با یک متخصص تغذیه مشورت کنید زیرا یک سبک زندگی سالم برای کمک به تحریک رشد مو و کاهش ریزش مو مهم است.
آخرین اما نه کم اهمیت، یک اشکال دیگر برای کاشت مو وجود دارد. برای دانستن بیشتر به پایین بروید.
عوارض کاشت مو چندان شناخته شده نیست. این روش توسط جراح زیبایی انجام میشود و فولیکولهای فعال مو از ناحیه فعال به ناحیه طاس پیوند میشود. با این حال، عوارض جانبی مانند ریزش مو، خونریزی، زخم، التهاب، عفونت، درد، تورم، خارش و بیحسی ممکن است رخ دهد. بنابراین، همیشه میتوان بررسی کرد که آیا کاندیدای ایدهآل برای کاشت مو هستید یا خیر. سن، کیفیت مو، درجه طاسی و تراکم موی اهداکننده اثربخشی کاشت مو را تعیین میکند. شما همچنین میتوانید PRP و یا درمان نور لیزر را به عنوان گزینههای درمان رشد مو انتخاب کنید.
سوالات متداول
ماندگاری مو بعد از کاشت چقدر است؟
پس از کاشت، خط موی جدید قابل مشاهده است و موهای کاشته شده پس از 4-6 هفته شروع به ریزش میکنند.
مدت زمان بهبودی پس از کاشت مو چقدر است؟
بهبودی پس از کاشت مو حدود 3 تا 4 هفته طول میکشد.
بعد از کاشت مو چه کارهایی نباید انجام داد؟
تا 48 ساعت پس از کاشت مو از شستن موها خودداری کنید. بعد از 48 ساعت از شامپوی ملایم استفاده کنید و هنگام ماساژ پوست سر ملایم باشید. موهای خود را رنگ نکنید و در کنار کاشت نخوابید. از پوشیدن کلاه و کلاهگیس خودداری کنید. زیر نور آفتاب ننشینید و یخ را مستقیماً روی محل کاشت مو قرار ندهید.
کاشت مو FUE یا FUT کدام بهتر است؟
FUE منجر به ریزش موی بیشتری نسبت به جراحی FUT پس از کاشت مو میشود. اجازه دهید پزشکتان تصمیم بگیرد که کدام روش برای شما مناسبتر است.
بیشتر بخوانید: 17 گیاه دارویی برای ریزش مو که رشد مو را تحریک میکنند